Aliens: Dark Descent is een uitdagende RTS met goed geschreven verhaal.
Helaas heeft het niet altijd een goede reputatie gehad. Voor elke uitstekende titel zoals Alien: Isolation is er ook een tegenvaller zoals Aliens: Colonial Marines. In welk kamp zal Aliens: Dark Descent belanden?
Alle wegen leiden naar Weyland-Yutani
Je begint op Pioneer Station, waar je de controle krijgt over Beheerder Hayes, die vermoedens heeft over een net aangemeerd schip. Genegeerd door de hogere autoriteiten begeef je je naar de hangar, waar blijkt dat je voorgevoel juist was. Je bent zojuist in een slachtpartij beland. Het duurt niet lang voordat de iconische Xenomorph je op de hielen zit. Gelukkig komen de Colonial Marines net op tijd om je te redden.
Daarna daal je af naar de dichtstbijzijnde planeet om je volgende zet te bepalen, maar ontsnappen zal niet makkelijk zijn. Op Pioneer Station activeerde je het “Cerberus Protocol”, een containmentplan waarbij elk schip in het gebied wordt neergeschoten. Het plan is om de USS Otago te repareren en een manier te vinden om het Protocol te omzeilen. Onderweg ontdek je duistere praktijken van het Weyland-Yutani-concern, terwijl je probeert te voorkomen dat je het volgende broednest wordt voor een Alien-uitbraak.
Het verhaal in Aliens: Dark Descent is honderd procent voor fans van de franchise. Er is een vrij gedetailleerde Codex om bij te praten en termen te leren, samen met een overzicht van wie-wie is in de Aliens-wereld. Dat gezegd hebbende, denk ik dat het niet genoeg zal zijn als je de films niet hebt gezien. Net als in de rest van de franchise is de gespannen relatie tussen de Colonial Marines en Weyland-Yutani opnieuw een belangrijk punt.
Het is een goed geschreven verhaal met veel wendingen, het levert alle grappen op die je zou willen van een groep mariniers en het toont respect voor de franchise. Het is iets breder van opzet dan dat van Alien: Isolation, maar nog steeds ongelooflijk boeiend terwijl je langzaam het ontsnappingsplan in elkaar zet dat je van de planeet en weg van het menu van de Aliens zal krijgen.
Aliens: Dark Descent – Gameplay
Hoewel je in Aliens: Dark Descent een groep mariniers bestuurt, is het geen standaard first-person shooter. Nee, deze keer bestuur je ze meer als een RTS of squad-gebaseerde RTS zoals Shadow Tactics, Company of Heroes of Desperados.
In plaats van dat elk personage specifieke vaardigheden heeft, hanteert het een meer “XCOM”-benadering. Je team ontwikkelt zich in de loop van de tijd in rollen naar jouw keuze door level omhoog te gaan. Ze vormen echt een team, ze bewegen
perfect synchroon als een eenheid in plaats van afzonderlijk. De uitzondering hierop is wanneer je ze opdracht geeft om te plunderen of iets op te zetten.
Aliens: Dark Descent leent veel van de XCOM-serie. Permadeath voor personages en de noodzaak om je mariniers te genezen en rust te geven, zijn vergelijkbaar. Het hoofdkwartier is vrijwel direct overgenomen, met een Med-Bay, Lab en Workshop om meer apparatuur te ontwikkelen, en een gebied om op te levelen en je voorraad potentiële helden te volgen.
Een andere overeenkomst is het dagensysteem. Elke missie telt als een dag en je kunt ervoor kiezen om een missie uit te voeren of een taak aan te nemen die je ervan weerhoudt te vertrekken, maar je beloont met middelen of extra mariniers. Dit is een tweesnijdend zwaard, want er is een constant groeiende meter die aangeeft hoe sterk de Alien-plaag in jouw gebied is. Natuurlijk, hoe hoger het is, hoe meer weerstand je op de grond zult tegenkomen.
Hadley’s Hope
Het spel begint met een tutorial level waarin je leert over het belang van stealth in Alien: Dark Descent, hoe je eerste hulp kunt gebruiken, commandopunten en meer. Een bijzonder nuttige vaardigheid is het vermogen om deuren dicht te lassen om jezelf even wat adempauze te geven tegen je jagers.
Commandopunten stellen je mariniers in staat om vaardigheden uit te voeren, zoals gerichter schieten ten koste van snelheid, shotgun-schoten om naderende Xenomorphs te stoppen, granaatvuur om vijanden sneller te doden, en lichtbakens die de nauwkeurigheid verbeteren. Later in het spel ontdek je de mogelijkheid om bewegingstrackers en zelfs geschutskoepels te plaatsen om je voor te bereiden en de kansen enigszins in balans te brengen.
Wanneer de tutorial voorbij is, sta je voor je eerste belangrijke gebied. Hoewel we al spraken over sterke inspiratie van XCOM, is dit waar het verder begint af te wijken. In plaats van een reeks missies om uit te kiezen op een wereldkaart, krijg je al je doelstellingen voor het gebied en kun je kiezen hoe en wanneer je ze aanpakt in een open hub-gebied. Blijf je onvermoeibaar doorgaan ten koste van de gezondheid van je mariniers, of werk je methodisch aan de doelstellingen terwijl de infectie groeit? Het is volledig jouw keuze en dit zal bepalend zijn voor jouw ervaring.
Terwijl je probeert de dag te redden, zul je, hoe voorzichtig je ook bent, de Xenomorphs tegenkomen. Dit zet je team in de automatische aanvalsmodus. De Xenomorphs zijn snel en kunnen in zuur exploderen, dus voorzichtigheid is geboden. Met elke strijd voeg je toe aan
de “Hive Meter”, die steeds meer Xenomorphs naar jouw locatie stuurt. Als je standhoudt, zul je uiteindelijk een overweldigende aanval van hen en zelfs “speciale” soorten Xenomorphs uitlokken. Hoewel ze niet altijd te vermijden zijn, zijn dit de momenten die het succes uit je handen kunnen laten glippen en ervoor kunnen zorgen dat je voorraad mariniers slinkt. Dit zijn enkele van de beste en meest spannende momenten, die leiden tot paniek wanneer hordes hongerige Xenomorphs op je afstormen en je slechts één keuze overlaten: standhouden totdat je veilig kunt terugtrekken.
Je kunt kamers aflassen om uit te rusten. Dit geneest lichte wonden en verlaagt je stressmeter, die begrijpelijkerwijs stijgt bij elke ontmoeting met een alien. Als je je stress niet onder controle houdt, zul je merken dat je mariniers missen met schoten, in paniek raken en niet de stoere badasses zijn die je nodig hebt. Je zult ook middelen vinden om te verzamelen. Deze helpen je bij het bouwen van betere wapens of het aanvullen van voorraden voor je volgende inzet. Tot slot zijn er datapads die je kunt vinden, die bijdragen aan het verhaal en je een beter inzicht geven in de gebeurtenissen die voorafgingen aan jouw komst.
In de klauwen van het nest
De doelstellingen hebben meestal betrekking op het redden van overlevenden, het vinden van voorwerpen of het doden van speciale Xenomorphs. Ja, de Queen is terug, evenals een paar andere verrassingen. Gelukkig waarschuwt het spel je wanneer de zaken wat heter dan normaal worden.
Aliens: Dark Descent is een uitdagend spel en gebrek aan voorbereiding in enig gevecht kan ertoe leiden dat je naar het Game Over-scherm staart. Gelukkig kun je met behulp van je vaardigheden, geschutskoepels en een goede planning op zijn minst je mannetje staan. Ja, je bent de mariniers, maar je bent geen onstuitbare kracht. In plaats daarvan is stealth en slimme planning de sleutel tot succes bij het ontsnappen van de planeet.
Als het spel nog steeds te moeilijk blijkt te zijn, kun je de moeilijkheidsgraad aanpassen. Verwacht echter zelfs op de makkelijkste stand geen ontspannen wandeling in het park. Natuurlijk kun je de ervaring net zo hels maken als je wilt als je je masochistisch voelt.
Geen gewone insectenjacht
Hoewel dit allemaal prima is, laten de besturing op consoles, althans op de PlayStation 5 waar ik ervaring mee had, veel te wensen over. Het is onhandig en soms onduidelijk, wat in een spel waarin de kleinste fout je veel kan kosten, meer dan een beetje vervelend is. Om de ergernis nog groter te maken, bevat het spel nogal wat bugs. Hoewel veel van de grote problemen inmiddels zijn opgelost, zijn er nog steeds enkele kleine, maar storende, glitches en technische problemen die kunnen optreden.
De grafische stijl van Aliens: Dark Descent is geweldig en past perfect bij de sfeer van de franchise. De Xenomorphs zien er angstaanjagend uit en de omgevingen zijn gedetailleerd en goed ontworpen. Het geluidsontwerp is ook fantastisch, met de bekende klikken en gesis van de Xenomorphs die je de stuipen op het lijf jagen. De muziek draagt ook bij aan de spanning en geeft je het gevoel dat je je in een gevaarlijke situatie bevindt.